به گزارش سرویس جهان مشرق، روز چهارشنبه(۸ شهریور)، ژنرال بریس اولیگوی نگوما، فرمانده گارد ریاست جمهوری گابن به یک رسانه فرانسوی اعلام کرد که «علی بونگو اوندیبا»، رئیس جمهور گابن استعفا داده است، اما تمام حقوق مدنی را حفظ خواهد کرد. خبرگزاری اسپوتنیک به نقل از تلویزیون گابن ۲۴ در این خصوص نوشت: "برخی از تظاهرکنندگان در گابن با نظامیانی که کودتا علیه قدرت مرکزی را شکل دادند، جشن گرفته و فرمانده کودتا را تشویق می‌ کنند."

علی بونگو رئیس جمهوری برکنار شده در اولین واکنش فیلمی از خود در محل اقامتش منتشر کرد و گفت که در بازداشت اجباری است و نمی داند چه اتفاقاتی رخ داده است. وی ادامه داد فرزندش در بازداشت است و از سرنوشت همسرش خبری ندارد. او از همه دوستان و کشورهای جهان خواست علیه افرادی که او را بازداشت کرده اند اقدام کنند.

سران کودتا اعلام کردند رئیس جمهوری برکنار شده، علی بونگو را بازنشسته کرده‌اند. بونگو هم اکنون در بازداشت خانگی به سر می برد. کودتاچیان اعلام کردند یکی از پسران رئیس جمهوری و اعضای دولت را به اتهام خیانت بزرگ بازداشت کرده اند.

علی بونگو که از زمانی که در سال ۲۰۰۹ پس از مرگ پدرش عمر بونگو (که به مدت ۴۲ سال بر کشور نفت‌خیز گابن حکومت کرد) قدرت را به دست گرفت، مدت‌ها بود که در زندگی مردم گابن حضور داشت اما از ماه اکتبر سال گذشته، بونگو پس از سکته مغزی هنگام شرکت در نشست سران در عربستان سعودی، از پایتخت دور ماند.

علی بونگو موقعیت و ثروت خود را مدیون پدرش عمر بونگو است که تا زمان مرگش در سال ۲۰۰۹ به مدت چهل و یک سال بر گابن حکومت کرد. بونگو بزرگ که ظاهراً پول خود را از کمک‌های مالی شرکت‌های نفتی به دست می‌آورد، به دلیل سبک زندگی مجلل و ارتباط با بالاترین محافل سیاسی فرانسه آوازه خوبی نداشت. در واقع، علی بونگو و پدرش به عنوان نمادهای نفوذ استعمار فرانسه در قاره آفریقا شناخته می شدند. علی بونگو روابط بسیار صمیمی با امانوئل مکرون، رییس جمهور فرانسه، دارد.

به دنبال مرگ عمر بونگو در سن ۷۳ سالگی در ژانویه ۲۰۰۹، «رزه فرانسین»، از ژوئن تا اکتبر ۲۰۰۹ رئیس‌جمهور موقت این کشور شد و پس از آن انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری در اوت ۲۰۰۹ برگزار شد. علی بونگو نامزد حزب دموکرات گابن (PDG) توانست بر رقیب خود «آندره امبا اوبامه»، وزیر کشور سابق گابن و «پیر مامبوندو»، کاندیدای اپوزیسیون، پیروز شود. اما مردم گابن در اعتراض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۹ که تمدید و استمرار حکومت خانوادگی بونگوها بر این سرزمین بود، علیه علی بونگو به خیابان‌ها آمدند. معترضان به نتایج انتخابات ریاست جمهوری، علاوه بر به آتش کشیدن کنسولگری فرانسه در این شهر به مقابله با نیروهای امنیتی برخاستند و کار به خشونت کشید. در همان مقطع، حدود ۱۰۰۰ نیروی نظامی فرانسه برای دفاع از حکومت بونگو در پایگاه نظامی فرانسه در این کشور حضور داشتند.

به گزارش ایسنا، ثروت نفتی گابن بیش از آن که برای شهروندان عادی نفعی داشته باشد به نفع بونگوها بوده است. علیرغم درآمدهای نفتی دولت که در سال گذشته حدود ۲ میلیارد دلار، تخمین زده شد، یک سوم از جمعیت ۱.۷ میلیونی گابن با کمتر از ۲ دلار در روز زندگی می‌کنند. ثروت خانواده بونگو آنقدر بزرگ و پنهان در هزارتو است که هیچ کس، احتمالاً حتی خود علی بونگو، اندازه واقعی آن را نمی‌داند. اما مطمئناً بسیار عظیم است.

تنها یک پنجره کوچک به روی این ثروت توسط تحقیقات بانکی سنا در سال ۱۹۹۹ گشوده شد که نشان داد عمر بونگو ۵۰ میلیون دلار به یک حساب خصوصی سیتی بانک واریز کرده است. تحقیقات یک قاضی فرانسوی در سال ۲۰۰۸ نشان داد که خانواده بونگو حداقل ۳۳ ملک لوکس در فرانسه به ارزش مجموع ۱۹۰ میلیون دلار دارند. این اعداد تقریباً به طور قطع فقط نوک کوه یخ مالی هستند.

فیلم زیر مناسک «تشرف»(initiation) علی بونگو را در لژ فراماسونری گراند لژ فرانسه نشان می دهد.